Ga naar de inhoud

Over mij

Welkom op mijn persoonlijke website. Misschien heb je eerder van mij gehoord.

Misschien heb je mijn naam gehoord in verband met de actie bij het restaurant Waku Waku in Utrecht waar ik samen met mijn levenspartner, Anna Zeven, spontaan naar toereed omdat de gemeente op het punt stond het restaurant te sluiten omdat de eigenaren weigerde de QR-pas te controleren. Misschien ken je mij van de aangifte tegen Hugo de Jonge waarbij 70.000 handtekeningen werden opgehaald. Of wellicht heb je gehoord over de rechtszaak van David Icke die, zonder kans op wederhoor, onterecht werd beschuldigd van Jodenhaat en Holocaustkenning.

Mijn naam is Mordechaï Krispijn. Ik heb drie prachtige kinderen en heb een fijne en bijzondere relatie met Anna Zeven. Ik ben ook nog dansdocent, ondernemer en vrijheidsidealist.

Ik kan mij nog goed herinneren dat, toen in maart 2020 de Coronacrisis begon, Willem Engel boos op mij werd omdat ik weigerde de deuren van mijn dansschool te sluiten.

Naar mijn mening moesten de mensen vooral zelf bepalen of ze het risico wilde nemen om naar de dansles te komen. Willem dacht daar op dat moment anders over. Hij was dan ook blij verrast toen ik hem mededeelde dat ook ik had besloten de deuren van mijn dansschool te sluiten. “Mooi” zei hij, “Dan kan je nu helpen om ook de rest te overtuigen dat ze dicht moeten”.

Wie had toen kunnen denken dat Willem het nationale boegbeeld zou worden voor het andere, alternatieve geluid? Want het was niet veel later dat Willem, samen met Jeroen Pols, zou beginnen aan een marathon van rechtszaken en met de wereld zou delen dat de PCR niet werd gebruikt waar deze voor was bedoeld, dat het virus vooral werd verspreid via aerosols, dat we getuige zouden worden van de grootste haatcampagne tegen andersdenkenden sinds de Tweede Wereldoorlog en zoveel meer.

Vanaf het begin van de crisis vroeg ook ik mij af of de nevenschade van mondkapjes, 1,5 meter afstand en lockdowns niet veel groter zou zijn dan de voordelen die deze maatregelen moesten opleveren. Helaas werden mijn zorgen bevestigd toen eenmaal de cijfers binnenkwamen van het aantal mentale klachten onder jongeren. In maart 2022 dacht maar liefst 17% van alle jongeren regelmatig aan het plegen van zelfmoord. Veel van onze ouderen stierven in en door eenzaamheid en inmiddels hebben we al maanden te maken met een onverklaarbare oversterfte. Onze minister van Volksgezondheid weigert een onderzoek naar het mogelijke verband met de massavaccinaties.

En dan heb ik het nog niet over de enorme polarisatie die ontstond in de samenleving. Veel geliefden raakten elkaar kwijt, familieleden kwamen lijnrecht tegenover elkaar te staan en jarenlange vriendschappen raakten onherstelbaar beschadigd of erger. Dit alles aangedreven door een op hol geslagen overheid waarbij door ministers regelmatig de toon werd gezet. Zo werd met droge ogen beweerd dat artsen die alternatieve medicijnen voorschreven op hun jasje moesten worden gespuwd, dat ‘ze’ wisten waar de ongevaccineerden woonden en dat ze van huis tot huis en van arm tot arm zouden gaan.

Mijn persoonlijke proces begon met strijd. Misschien herken je dat wel. Ik was tegen de maatregelen, tegen het beleid, tegen de QR-code, tegen de polarisatie. Dit proces zette zich langzaam om in het opstaan vóór onze vrijheden, vóór meer democratie, voor meer gelijkheid en ook voor meer liefde en verbinding.

Met mijn Joodse achtergrond ontkwam ik er niet aan om een parallel te trekken tussen de periode ’33-’39 en deze huidige tijd. Dat ging voor velen te ver. Maar ik kan mij de verhalen van mijn oma herinneren dat er een periode was waarin Joden geen parken, theaters of cafés in mochten. Simpelweg omdat ze Joods waren. Toen uitgerekend het CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israël) geen enkele kritische nood liet horen over dit beleid nam mijn verontwaardiging alleen maar toe.

Dat was dan ook een van de redenen dat ik besloot mee te helpen met het opbouwen van Viruswaarheid (destijds Viruswaanzin en nu Voor Waarheid). Er volgde meerdere demonstraties, spontane acties en tientallen rechtszaken. Ook hier sloeg de missie uiteindelijk om in ‘het licht laten schijnen op’ in plaats van ‘het strijden tegen’. Viruswaarheid is inmiddels omgedoopt tot de organisatie ‘Voor Waarheid’ en dient vooral als een documentatiecentrum ‘voor later’ laten we maar zeggen.

Nadat Anna werd uitgenodigd om mee te helpen de politieke partij VSN (Vrij en Sociaal Nederland) op te richten, werd ik ook gevraagd om de partij te helpen opbouwen. Dit zodat we mogelijk het systeem van binnenuit zouden konden veranderen. Ik heb toen meteen ingestemd. We haalden in korte tijd zo’n 4.000 gelijkgestemde leden bij elkaar. Door interne problemen viel de partij uit elkaar en werd Lijst30 opgericht. Helaas werden er geen zetels gehaald en inmiddels kijk ik met een mix van medelijden en dankbaarheid naar een klein aantal moedige Kamerleden dat blijft strijden voor onze rechten.

Na het strijden tegen en het opstaan vóór kwam de derde fase; het zoeken naar oplossingen.

Met de Army of Love helpen Anna Zeven en ik mensen om door deze tijd van grote transformatie te komen. Dit doen we onder andere door het in kaart brengen van nieuwe-wereld-initiatieven en ons door middel van seminars en webinars te focussen op oplossingen. Want we kunnen wel roepen wat we allemaal niet willen, maar hoe dan wel? Zo zijn er inmiddels heel veel prachtige initiatieven ontstaan op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, geldsystemen, het leven in een community en nog veel meer.

Deze site is opgericht om mijn persoonlijke geluid met je te kunnen delen en ook om duidelijkheid te scheppen. Niet alles wat ik doe is gekoppeld aan de Army of Love of een van mijn andere organisaties.

Veel van de acties, zoals de aangifte tegen Hugo de Jonge en de rechtszaak tegen de IND voor David Icke, heb ik gevoerd op persoonlijke titel. Dit omdat ik vanuit mijn hart geloof dat het nodig is om licht te laten schijnen op de onrechtvaardigheid die plaatsvindt. Dit in de hoop dat dit licht mag leiden tot het openen van de harten van velen om te zien wat er wat er werkelijk gaande is.

En nee, je hoeft het niet met me eens te zijn maar laten we het in dat geval respectvol met elkaar oneens zijn.

Tenslotte; ontwaken is niet vrijblijvend. Als je eenmaal bereid bent om oude overtuigingen los te laten en er met een nieuwe blik naar te kijken, is er geen weg meer terug. Weet dat er velen voor je klaarstaan om je met liefde te ontvangen. Uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde; een liefdevolle wereld voor onszelf en onze kinderen.

Met liefdevolle groet,

Mordechaï Krispijn